યાટ

વિકિપીડિયામાંથી
આલીશાન ખલાસી યાટ

યાટ એક મનોરંજન માટેની નૌકા છે. આ શબ્દ ડચ શબ્દ યાટ પરથી આવ્યો છે જેનો અર્થ "શિકાર" થાય છે. તે મૂળ ડચ નૌસેના દ્વારા ચાંચિયાઓને અને અન્ય ઉલ્લંઘનકારીઓને પકડી પાડવા અને નીચલા દેશોના છીછરા પાણીમાં એક હળવા, ઝડપી દરિયાઈ સફર માટેના જહાજ તરીકે ઉપયોગમાં લેવાઇ હતી. ઇંગ્લેન્ડના ચાર્લ્સ IIએ તેની પુન:પ્રસ્થાપના માટે હોલેન્ડથી બ્રિટન પરત ફરવા પસંદ કર્યા પછી, તેનો ઉપયોગ મહત્વની વ્યક્તિઓની અવરજવર માટે થવા લાગ્યો. આધુનિક ઉપયોગમાં આ શબ્દ જલ વાહનના બે ભિન્ન વર્ગોને દર્શાવે છે, સહેલાણી અને શક્તિશાળી નૌકાઓ. યાટ્સ કાર્યકારી જહાજોથી તેઓના ફુરસદના હેતુને લીધે અલગ પડે છે, અને તેવુ સ્ટીમબોટ અને પાવરબોટના ઉદય સુધી નહોતુ કે સામાન્ય પ્રવાસી વહાનો ભવ્ય અથવા મનોરંજક જહાજો બની ગયા. પછીથી આ શબ્દ મુખ્યત્વે ખાનગી મોજશોખ માટેના હેતુ માટે પણ વપરાવા લાગ્યો.

યાટની લંબાઇ 20 feet (6.1 m)થી સેંકડો ફૂટ સુધીની હોઇ શકે. 40 feet (12.19 m)થી નાનું વિલાસી જહાજ વધુ સામાન્ય રીતે કેબિન ક્રુઝર કે ફક્ત "ક્રુઝર્સ" કહેવાય છે. 100 ft (30.5 m)થી વધુ (પ્રવાસ અથવા શક્તિ) ધરાવતી યાટ્સને મેગા યાટ અને 200 ft (61 m) કરતા વધુની યાટ્સને સુપર યાટ કહે છે. આ કદ સામાન્ય ક્રુઝ લાઇનર્સ અને ઓઇલ ટેન્કર્સની સાપેક્ષે નાનું છે.

ઇતિહાસ[ફેરફાર કરો]

દરિયા કિનારાથી દૂર યાત્રા કરતી યાટ

યાટ, ડચનિમ્ન જર્મન યાટ (jacht) અર્થાત શિકાર કરવો કે શિકાર, સરખાવો આદર્શ જર્મન/ઉચ્ચ જર્મન યાટ (Jagd)) મૂળ ડચ નૌસેના દ્વારા ચાંચિયાઓને અને અન્ય ઉલ્લંઘનકારીઓને પકડી પાડવા અને નિમ્ન દેશોના છીછરા પાણીમાં એક હળવા, ઝડપી દરિયાઈ સફર માટેના જહાજ તરીકે ઉપયોગમાં લેવાઇ હતી. તેમનો ઉપયોગ બિન-લશ્કરી સરકારી જકાત વેરા અને રાહ જોતા જહાજો માટેના ચાલકોને પહોંચાડવા જેવી ભૂમિકાઓ માટે પણ થતો હતો.[૧] પછી તેના ઉપયોગે સમૃદ્ધ ડચ વેપારીઓને આકર્ષ્યા જેમણે તેઓ તેમના પરત ફરતા જહાજોના અભિવાદન માટે બહાર લઇ જઇ શકાય તે માટે ખાનગી યાટ્સ બનાવવા લાગ્યા. પછી તરત જ સમૃદ્ધ લોકોએ તેમની આનંદ યાત્રા માટે તેમની 'યાટ્સ'નો (jachts) ઉપયોગ શરૂ કર્યો. 17મી સદીનાં આરંભ સુધીમાં, 'યાટ્સ (jatchs)' બે વ્યાપક વર્ગોમાં આવી- રમત માટે ક્રીડા-યાટ્સ અને નૌકા સૈન્યની ફરજો માટે યુદ્ધ-યાટ્સ .[૧] સદીની મધ્ય સુધીમાં, ડચ સમુદ્ર કિનારાની આસપાસ 'યાટ'ના બેડા જોવા મળ્યા અને ડચ રાજ્યોએ ખાસ પ્રસંગોએ ખાનગી અને યુદ્ધ જહાજોના મોટા પ્રમાણમાં "નિરીક્ષણો" યોજ્યા, આમ યાટીંગની આધુનિક રમત માટેનું પાયાનું કાર્ય શરો થયું હતુ. આ સમયની યાટ્સ ના કાળમાં ઘણી ભિન્નતા હતી, સમાન લંબાઇથી લઇને40 ft (12 m) શીપ ઓફ ધ લાઇનની નિમ્ન શ્રેણી સુધી.[૨] છીછરા પાણીમાં સંચાલન માટે બધામાં સપાટ તળિયા અને આગલા/પાછલા ભાગમાં દંડ વ્યવસ્થા હોય છે. 1960ના ગાળામાં 'બર્મ્યૂડન જહાજ' શૈલીના આગમન સુધી ભાલા શૈલી યુરોપિયન યાટ્સ માટે સદીઓ સુધી મુખ્ય શૈલી બની રહી.

ઇંગ્લેન્ડનો ચાર્લ્સ દ્વિતીયે નેધરલેન્ડ્સમાં ઇંગ્લેન્ડના રાષ્ટ્રસમૂહના સમય દરમ્યાન તેણે અમુક સમય દેશવટામાં પસાર કર્યો અને દરિયાઇ સફર તેને પ્રિય બની. 1660માં તે ડચ યાટ પર સવાર થઇને ઇંગ્લેન્ડ પરત આવ્યો. ચાર્લ્સે તેના શાસન કાળ દરમ્યાન 24 રજવાડી યાટ્સ મંગાવી અને ઉપરાંત તેના પુન:સ્થાપિત કરેલા બે રાજ્યોએ તેને બે યાટ્સ ભેટમાં આપી.[૨] યાટીંગની શૈલીનો પ્રસાર થતો ગયો તેમ ઉચ્ચ વર્ગીય યાટ સ્પર્ધાઓ સામાન્ય બનવા લાગી. રમતનો પ્રચાર થયો તેમ યુરોપમાં અન્ય ધનવાનોએ યાટનુ નિર્માણ કર્યુ. તેથી યાટીંગ કોઇ આર્થિક કે લશ્કરી કાર્યો વગરનું દરિયાઇ સફરનું શુદ્ધ મનોરંજક સ્વરૂપ બન્યુ (દાખલા તરીકે, જુઓ, 20મી સદીની શરૂઆતમાં કોક્સ અને કીંગ યાટ્સ), જે હજી પણ રમત અને જહાજ બંનેની વ્યાખ્યામાં બંધ બેસે છે.

નિર્માણ સામગ્રી અને પદ્ધતિઓ[ફેરફાર કરો]

1950ના સમય સુધી, લગભગ બધી યાટ્સ લાકડા કે સ્ટીલની બનતી હતી, પણ આજે એક વ્યાપક મર્યાદાના પદાર્થોનો ઉપયોગ થાય છે. લાકડાની સાટી હજી બનતી હોવા છતા નિર્માણ સામગ્રીમાં સૌથી સામાન્ય ફાઇબરગ્લાસ છે, ત્યારબાદ એલ્યુમિનીયમ, સ્ટીલ, કાર્બન ફાઈબર અને ફેરોસિમેન્ટ (વીમાની સમસ્યાઓને લીધે વધુ દુર્લભ) આવે છે. લાકડાનો ઉપયોગ બદલ્યો છે અને પાટિયા- આધારિત પદ્ધતિઓ સુધી મર્યાદિત ન રહેતા, પ્લાયવૂડ, વિનીઅર્સ (સુંદર લાકડાનું પાતળું પડ) અને એપોક્સી રેસીન્સ (એક જાતની કૃત્રિમ રાળ) જેવા આધુનિક ઉત્પાદનોનો પણ સમાવેશ કરે છે. લાકડુ મોટે ભાગે શોખીનો અથવા વ્યક્તિગત નૌકા બનાવતી વખતે શુદ્ધ કાષ્ઠ નૌકાના આગ્રહ્રીઓ વાપરે છે.

પ્રવાસી યાટ્સ[ફેરફાર કરો]

એક નાની ખલાસી યાટ

પ્રવાસી યાટ્સની કુલ લંબાઇ (લેન્થ ઓવરઓલ-LOA (એલઓએ)) 20 ફૂટ (6 મીટર) થી 100 ફૂટ (30 મીટર) કરતા વધુ હોઈ શકે, જ્યાં એક યાટ અને જહાજ વચ્ચેનું અંતર ધૂંધળુ બને છે. મોટા ભાગની ખાનગી માલિકીની યાટ્સ 24-45 ફૂટ (7-17 મીટર)ની વચ્ચેની હોય છે; લંબાઈ વધતા યાટને બનાવવાનો અને રાખવાનો ખર્ચ વધે છે. યુ.એસ. (U.S.)માં , ખલાસીઓ નાની યાટ્સને સેઇલબોટ્સ કહે છે, જ્યારે દરિયાઇ પ્રવાસની સામાન્ય રમતને યાટીંગ કહે છે. સઢવાળી નૌકા-દોડના મર્યાદિત સંદર્ભે, યાટ એટલે કદને ધ્યાનમાં લીધા વિના, સ્પર્ધામાં ભાગ લેતુ કોઇ પણ દરિયાઇ જહાજ. આધુનિક યાટ્સમાં કાર્યક્ષમ સઢ-સમતલો છે ,મુખત્વે બર્મ્યૂડા રીગ, જે તેમને પવનની દિશામાં પ્રવાસ કરવામાં મદદ કરે છે. આ ક્ષમતા સઢની સપાટી અને સાટીની રચનાનું પરિણામ છે.

વર્ગીકરણો[ફેરફાર કરો]

દિવસે પ્રવાસ કરતી યાટ્સ

દિવસે પ્રવાસ કરતી યાટ્સ સામાન્ય રીતે નાની હોય છે, લંબાઈમાં 20 ફૂટ (6 મીટર)થી ઓછી. તેને ઘણી વાર ડોંગીઓ પણ કહે છે, તેમાં સામાન્ય રીતે પાછો ખેંચી શકાય તેવો મોભ મધ્યપાટિયુ, અથવા કટારપાટિયુ હોય છે. મોટા ભાગની દિવસે પ્રવાસ કરતી યાટ્સમાં કેબિન હોતી નથી, કારણકે તે કલાક માટે કે દિવસના ધોરણે ઉપયોગ માટે બનાવી હોય છે રાતભર પ્રવાસ કરવા માટે નહીં. વધુમાં વધુ તેમાં એક નાનકડી ઓરડી હોઈ શકે છે, જ્યાં સઢનો સામેના ભાગમાં બહાર નીકળેલ સખત છાપરુ ધરાવે છે જે સાધનો રાખવાની જગ્ય કે હવા કે પવનથી આશ્રયની મૂળભૂત આવશ્યકતાઓ પૂરી પાડે છે.

સપ્તાહાંત યાટ્સ

સપ્તાહાંત યાટ્સ થોડી મોટી હોય છે, 30 ફૂટ (9.5 મીટર) કરતા ઓછી લંબાઈની તેમાં મોટેભાગે બે મોભ હોય છે અથવા ટ્રેઇલર સેઇલરમાં હોય તેમ ઊંચકી શકાય તેવા મોભ હોય છે. તેનાથી છીછરા પાણીમાં સંચાલન કરવામાં મદદ મળે છે, અને જરૂર પડ્યે ભરતી ઓસરી જતા કિનારા પર સૂકવી શકાય છે. સઢનો આકાર (અથવા બે મોભવાળી રચના) નૌકાને પાણી ન હોય ત્યારે સીધી ઊભે રહેવામાં મદદ કરે છે. આવી નૌકાઓ ટૂંકા પ્રવાસો કરવા માટે બનાવેલ હોય છે, જે ભાગ્યે જ 2 કે 3 દિવસોથી વધુ ચાલે છે (તેના પરથી જ તેમનું નામ રાખેલ છે). દરિયા કિનારાના વિસ્તારોમાં, લાંબી મુસાફરી ટૂંકા અંતરોની શ્રેણી તરીકે ખેડાય છે. સપ્તાહાંત યાટ્સ સામાન્ય રીતે સાદી કેબિન ધરાવે છે, જેમાં મોટા ભાગે એક બે કે ત્રણ લોકોની પથારી થઇ શકે તેટલી જગ્યા ધરાવતો એક અલાયદો "ઓરડો" હોય છે. અર્ગનૉમિક્સ (પોતાના કામના વાતાવરણમાં કામગારોની કાર્યક્ષમતાનું શાસ્ત્ર)નો કુશળ ઉપયોગને લીધે ઓરડામાં રસોડા (ભોજનાલય), બેઠક, અને દિશા સૂચક સાધનો માટે જગ્યા મળી રહે છે. પાણી અને ખોરાકના સંગ્રહ માટે મર્યાદિત જગ્યા હોય છે. મોટા ભાગના એક મોરાનુ એક અગ્ર સઢ અથવા જેનોઆ પ્રકારે અને એક મુખ્ય સઢ (પહેલા ઉલ્લેખ થયો છે તે બર્મ્યૂડા વ્યવસ્થાથી એક ભિન્નતા છે) સાથે એક ધ્વજસ્તંભવાળા "બર્મ્યૂડા જહાજો" છે (જે બર્મ્યૂડા જહાજ તરીકે જાણીતા પરંપરાગત બર્મૂડાના જહાજના પ્રકાર કરતા અલગ છે). કેટલાક લાકડીથી સજ્જ હોય છે. આ પ્રકારની સૌથી નાની યાટ્સને સામાન્ય રીતે પોકેટ યાટ્સ કે પોકેટ ક્રૂઝર્સ કહે છે, અને ટ્રેઇલર સેઇલર્સ નું પરિવહન વિશેષ ટ્રેઇલર્સ પર થઇ શકે.

ક્રૂઝીંગ યાટ્સ ક્રૂઝીંગ યાટ્સ અત્યાર સુધીમાં ખાનગી ઉપયોગ માટે સૌથી સામાન્ય રહી છે, જે 25થી 45 ફૂટ (7થી 14 મીટર) સુધીની હોય છે. આ જહાજો રચનામાં ઘણા જટિલ હોઇ શકે છે,કારણકે તેઓ કાબૂમાં રહેવાના ગુણો, આતરિક જગ્યા, સારા હવા-ઉજાસ અને જહાજ પરની અનુકૂળતા વચ્ચે સંતુલન જાળવવું જરૂરી છે. વિશ્વભરમાંથી ઘણા ડઝન નિર્માતાઓ દ્વારા, આ જહાજની વિશાળ સીમા, તેનું એક ચોક્કસ વર્ણન કરવું મુશ્કેલ બનાવે છે. જોકે, મોટાભાગે સારી સ્થિરતા આપવા, પહોળા, સપાટ તળિયા અને ઊંડા એક-પાંખવાળા મોભવાળી ટીઅરડ્રોપ-પ્લેનફોર્મ સાટીને પસંદ કરાય છે. મોટા ભાગના એક ધ્વજસ્તંભવાળા બર્મ્યૂડા વ્યવસ્થાથી સજ્જ, મોરાના એક મુખ્ય સઢ અથવા જેનોઆ પ્રકારે અને એક મુખ્ય સઢવાળા જાહાજો છે. સ્પિનેકર સઢોને, વિવિધ કદમાં પવનની દિશામા સફર કરવા માટે પૂરા પાડવામાં આવે છે. ખાસ કરીને 26થી 40 ફૂટ (8થી 12 મીટર)ની મર્યાદાવાળા, આ પ્રકારોને સામાન્ય રીતે પરિવાર માટેના જહાજ તરીકે પસંદ કરાય છે. આવા જહાજમાં તૂતક નીચે ઘણી કેબિનો હશે. સામાન્ય રીતે તેમાં ત્રણ બે-પથારીવાળી કેબિન; એક રસોડા સાથેનો મોટો ઓરડો, બેઠક અને દિશા-સૂચક સાધનો; અને એક સ્નાનાગાર અને શૌચાલય ધરાવતું "આગળનુ પરિસર" હોય છે.

મોટા ભાગે, 50 ft (15 m) (15 મીટર) અને તેથી, મોટી યાટ્સ પણ ક્રૂઝર્સ છે, પણ તેઓની રચના ઘણી જુદી હોય છે કેમકે તેઓની રચના ખરીદનારની આવશ્યકતા મુજબ કરેલી હોય છે.અંદરનો ભાગ સામાન્ય રીતે સંગ્રહ માટેની ઘણી જગ્યા સાથે લાકડાના પાટિયાથી મઢેલો હોય છે. ક્રૂઝર્સ વધુ માત્રામાં મુસાફરોને હજારો માઇલ્સ સુધી લઇ જવા એકદમ સક્ષમ છે. આવી નૌકાઓ ક્રૂઝીંગ સમુદ્રપર્યટન ગતિ 6 દરિયાઇ માઇલ જેટલી વધી શકે છે. મોટા ભાગના યાટ-નિર્માતાઓએ બનાવેલ આદર્શ પ્રકારોમાં આ મૂળ રચના સામાન્ય છે.

ભવ્ય પ્રવાસી યાટ્સ

આ યાટ્સ સામાન્ય રીતે 82 ft (25 m) અથવા વધુ લાંબી હોય છે. હમણાના વર્ષોમાં, આ યાટ્સ ઘણુ ખરુ સામાન્ય વાહનમાંથી રહેવાની વ્યવસ્થા સાથેની સુવિક્સિત અને ભોગવિલાસી નૌકાઓ બની ગઇ છે. તેનું મોટું કારણ ખાસ કરીને યુરોપમાં, ફાઇબરગ્લાસના સઢના આગમન અને યાટ નિર્માણ માટે વધતા જતા સ્વયંસંચાલન અને "ઉત્પાદન શ્રેણી" પદ્ધતિઓને લીધે સાટી બનાવવાનો ઘટેલો ખર્ચ છે.

મોટામાં મોટી, 130 ફૂટ (40 મીટર)થી વધુ લંબાઇની વિલાસી યાટ્સમાં, વાતાનુકૂલનથી લઇને ટેલીવિઝન સુધીની દરેક આધુનિક સુવિધા હોય છે. આ કદની પ્રવાસી યાટ્સ ઘણી સ્વયંસંચાલિત હોય છે, ઉદાહરણ તરીકે, કમ્પ્યૂટર સંચાલિત વિદ્યુત ગરગડી સઢને નિયંત્રિત કરે છે. આવી જટિલતાને લીધે વિશેષ ઊર્જા-ઉત્પાદન પ્રણાલીઓની જરૂર પડે છે. હમણાના વર્ષોમાં, યાટ્સમાં વપરાતા વિદ્યુત સાધનોમાં ઘણો વધારો થયો છે. 20 વર્ષ પહેલા પણ, 25-ફૂટ (7 મીટર)ની યાટમાં વિદ્યુત પ્રકાશનુ હોવુ સામાન્ય ન હતું.. હવે સૌથી નાની યાટ્સ સિવાય, મોટા ભાગની બધી યાટ્સમાં સામાન્ય વિદ્યુત પ્રકાશ, રેડિયો, ગ્લોબલ પોઝિશનીંગ સિસ્ટમ જેવા દિશાસૂચક સાધનો હોય છે. આશરે 33 ફૂટ (10 મીટર)ની યાટ્સમાં ગરમ પાણી, દબાણયુક્ત જળ પ્રણાલીઓ અને રેફ્રીજરેટર્સની સુવિઘા હોય છે. રડાર, ઇકો-સરાઉન્ડીંગ અને ઓટોપાઇલટ જેવા સાધનો સામાન્ય છે. એનો અર્થ એમ થયો કે હવે વધારાનું એન્જિન પણ વિદ્યુત ઊર્જા પૂરી પાડવા માટે અને યાટની બેટરીઓ (કોષો)ને ફરીથી ચાર્જ કરવા માટે પ્રત્યાવર્તક (એ.સી. પ્રવાહ ઉત્પન્ન કરતું વિદ્યુત-યંત્ર)ને ઊર્જા પૂરી પાડવાનું મહત્વનુ કાર્ય કરવા લાગ્યું. લાંબા અંતરની સમુદ્ર યાત્રામાં નિયુક્ત યાટ્સ માટે, પવન-, પાણી- અને સૌર જનરેટર્સ આ જ કાર્ય કરી શકે.

સ્પર્ધા (દોડ) માટેની યાટ્સ

સિડની હાર્બર, ઓસ્ટ્રેલિયામાં દરિયા કિનારા પાસે દોડમાં ઊતરેલી યાટ

સઢ માટેના મોટા વિસ્તારને આધાર આપવા માટે, સઢને હળવુ રાખીને ઊંડો અને ભારે ગોળાકાર મોભ રખાય છે કે જેથી દોડ માટેની યાટ્સમાં ઘર્ષણ ઉત્પન્ન કરતી ભીની થતી સપાટીને ઘટાડી શકાય. ઉછળીને મોટા ખૂણે નમી જતા અટકાવવા માટે, આધુનિક રચનાઓમાં ખૂબ પહલો મોભ અને સપાટ તળિયું રખાય છે. આત્યંતિક સ્થિતિઓમાં 35 કિલોનોટીકલ માઇલની ગતિ પ્રાપ્ત કરી શકાય છે. કિનારાથી દૂર ખાસ દોડ માટેની યાટ્સમાં ખલાસીઓની અનુકૂળતાના ભોગે ગતિ મેળવવા વસવાટ માટે સાદી વ્યવસ્થા ધરાવે છે જેથી વજન ઓછુ થઇ શકે. દોડસ્પર્ધાના પ્રકાર મુજબ, આવી યાટ પર 15 કે તેથી વધુ ખલાસીઓ હોઇ શકે. કિનારા પાસેની બહુ વિશાળ સ્પર્ધક યાટ્સમાં 30 ખલાસીઓનું જૂથ હોય છે. અન્ય એક આત્યંતિક પરિસ્થિતિ "એકલે હાથે રમાતી સ્પર્ધા" છે, જ્યાં એક એક્લા વ્યક્તિએ યાટને નિયંત્રિત કરવાની હોય છે.

યાટ સ્પર્ધાઓ થોડા માઇલ્સના એક સરળ ક્ષેત્રમાં હોઇ શકે, જેમકે ઇન્ટરનેશનલ વન ડીઝાઇનની હાર્બર રેસીંગ; લાંબા અંતરની, બર્મ્યૂડા રેસ જેવી ઓપન-ઓશન રેસીસ; અથવા ગ્લોબલ ચેલેન્જ, વોલ્વો ઓશન રેસ અને ક્લીપર રાઉન્ડ ધ વર્લ્ડ જેવી વિશ્વને આવરતી વૈશ્વિક સ્પર્ધાઓ હોઇ શકે.

પ્રણોદન[ફેરફાર કરો]

પવન ચાલક બળ હોવાથી, દરિયાઇ સફર બીજા કોઇ પણ પ્રણોદન માધ્યમો કરતા વધુ સસ્તી અને પર્યાવરણને અનુકૂળ છે. જહાજનો એક વર્ણસંકર પ્રકાર મોટર સેઈલીંગ યાટ છે કે જે પરિસ્થિતિ મુજબ સફર ખેડી શકે છે અને પ્રણોદન પણ કરી શકે છે. ઘણી "શુદ્ધ" સઢવાળી યાટ્સ પણ નિર્વાત પરિસ્થિતિમાં અને કપરા લંગરવાડામાં પ્રવેશતા કે બહાર નીકળતા સમયે ઉપયોગ માટે એક ઓછા શક્તિશાળી આંતરિક દહન એન્જિનથી સજ્જ હોય છે. 25 ft (8 m) (7 મીટર) કરતા ઓછી લંબાઇના જહાજો 5 અને 40 હોર્સપાવર (3.5 અને 30 કિલોવોટ) વચ્ચેની બહાર લગાડેલ મોટર રાખેલ હોય છે. તેથી મોટા જહાજોમાં કદ મુજબ 20 અને 100 હોર્સપાવર (15 અને 75 કિલોવોટ)નું જહાજની અંદર બેસાડેલ ડીઝલ એન્જિન હોય છે. 25થી 45 ફૂટ (7થી 14 મીટર)ના વર્ગમાં, 20થી 40 હોર્સપાવરના એન્જિન સૌથી વધુ સામાન્ય છે.

સઢના પ્રકારો[ફેરફાર કરો]

એકસઢી યાટ્સને વહાણના સઢ પર પવનના ઉથલાવી દે તેવા બળને સંતુલિત કરવા જળસપાટી નીચે એક સ્થિર મોભ અથવા સેન્ટરબોર્ડ (ફરી શકે તેવો મોભ) સાથે જોડાય છે. બહુસઢી યાટ્સમાં બે સઢો (કૅટરમૅન) કે ત્રણ સઢો (ટ્રાઇમરૅન)નો ઉપયોગ થાય છે, યાટ ઉથલી ન પડે તે માટે સ્થિર આધાર આપવા અને મોટા ભાગના મોભવાળા એકસઢીય યાટ્સ કરતા વધુ છીછરા પાણીમાં સફર કરવા માટે તેમને એકબીજાથીએ ઘણા દૂર રખાય છે.

મોટર યાટ્સ[ફેરફાર કરો]

મોટર યાટ ગડાન્સ્ક બે પોલેન્ડમાં

વર્ગીકરણ[ફેરફાર કરો]

મોટર યાટ્સને સામાન્ય રીતે આ શ્રેણીઓમાં મૂકાય છે:

  • ડે ક્રૂઝર યાટ (કેબિન વિના, રેફ્રીજરેટર અને પાણીની વ્યવસ્થા જેવી થોડી સુવિધાઓ)
  • વીકએન્ડર યાટ (એક કે બે મૂળ કેબિન્સ, સામાન્ય રસોડુ અને પાણીની વ્યવસ્થા )
  • ક્રૂઝીંગ યાટ (લાંબા ગાળા માટે વિદેશમાં વસવા માટેની પુરતી સુવિધાઓ )
  • સ્પોર્ટ ફીશીંગ યાટ (રહેવાની વ્યવસ્થા અને સ્પોર્ટીંગ ફીશીંગના સાધનો સાથેની યાટ)
  • વિલાસી યાટ (છેલ્લી ત્રણ યાટ્સને જ મળતી આવે છે, વધુ એશોઆરામની વ્યવસ્થાઓ/સુવિધા સાથે)

પ્રોપલ્શન[ફેરફાર કરો]

ચિત્ર:RowesWharf001.JPG
બોસ્ટન હાર્બરમાં રોવ્સ ડક્કા પર બાંધેલી યાટ્સ

મોટર યાટ્સમાં સામાન્ય રીતે એક કે બે ડીઝલ બળતણનુ દહન કરતા આંતરિક દહન એન્જિન્સ હોય છે. એન્જિનના કદ મુજબ, બળતણનો ખર્ચ મોટર યાટ્સને પ્રવાસી યાટ્સના સંચાલન કરતા વધુ ખર્ચાળ બનાવી શકે.[સંદર્ભ આપો] દરિયાઈ પ્રણોદન હજી પ્રાયોગિક સ્તર (ઉદાહરણ તરીકે અર્થરેસ) પર છે.[સંદર્ભ આપો]

સાટીના પ્રકારો[ફેરફાર કરો]

મોટર યાટનો આકાર, સ્થાનાંતર, સપાટી, અથવા તેની વચ્ચેના પર આધારિત હોય છે. મોટર યાટમાં લાંબા સમયથી એક જ સાટી રાખવી આદર્શ રહી હોવા છતા, એકથી વધુ સાટી પ્રચલિત બનતી જાય છે.


સંદર્ભો[ફેરફાર કરો]

  • યાટનું મૂળ
  • ફ્રેઝર, એન્ટોનિઆ,"રોયલ ચાર્લ્સ ". ઘણી આવૃત્તિઓ ઉપલબ્ધ છે.
  • ગાર્ડીનર, આર એન્ડ લેવરી, બી, "ધ લાઇન ઓફ બેટલ : ધ સેઇલીંગ વોરશીપ 1650-1840 ", 1992 (2004 આવૃત્તિ), કન્વે, આઇએસબીએન (ISBN) 0-85177-954-9
  • પાર્ટ્રિજ, એરીક, "મૂળ, આધુનિક અંગ્રેજીનો નાનો વ્યુત્પત્તિ શબ્દકોષ ", ગ્રીનવીચ હાઉસ, 1983, આઇએસબીએન (ISBN) 0-517-41425-23
  • ઇન્ટરનેશનલ સેઈલીંગ ફેડરેશન નૌકા દોડના નિયમો
  1. ૧.૦ ૧.૧ ગાર્ડીનર અને લેવરી, 1992, પી (p ). 68
  2. ૨.૦ ૨.૧ ગાર્ડીનર અને લેવરી, 1992, પી (p). 70

બાહ્ય લિંક્સ[ફેરફાર કરો]