તેમણે મુંબઇની સર જેજે સ્કૂલ ઑફ આર્ટસ ખાતે ફાઇન આર્ટસનો અભ્યાસ કર્યો, અને એક ચિત્રકાર તરીકે પોતાની કલાત્મક કારકિર્દી શરૂ કરી હતી. એક ચિત્રકાર તરીકે, તેમણે ઘણા જૂથ કાર્યક્રમોમાં ભાગ લીધો હતો. તેઓ ૧૯૬૭થી મરાઠી અને હિન્દી નાટકોમાં અભિનેતા, દિગ્દર્શક અને નિર્માતા તરીકે સક્રિય રહયા છે. આધુનિક ભારતીય નાટકોમાં તેમના યોગદાનથી ઘણી વખત હિન્દી ફિલ્મોમાં મુખ્ય કલાકાર તેમની લોકપ્રિયતાથી ઢંકાઇ જાય છે.
એક અભિનેતા તરીકે, તેઓ ૧૯૭૦થી એક દાયકા સુધી સૌથી વધુ જાણીતા હતા. ભારતીય સિનેમામાં તેમની છાપ બીજા મહાનાયકો કરતા વિપરિત એક "દૂરદર્શી છોકરો" તરીકેની પ્રચલિત હતી. તેમણે એક ફિલ્મફેર અને શ્રેષ્ઠ અભિનેતાના છ રાજ્ય પુરસ્કારો પ્રાપ્ત કર્યા હતા. તેમના અભિનયે મરાઠી, બંગાળી, મલયાલમ અને કન્નડા જેવી પ્રાદેશિક ભાષાની ફિલ્મોમાં વિવેચકોની પ્રશંસા મેળવી. તેમણે ફિલ્મ નિર્માણ પર ધ્યાન કેન્દ્રિત કરવા માટે ૧૯૮૬ પછી કામ ન કરવા માટે નક્કી કર્યું.
