લખાણ પર જાઓ

કેસોવરી

વિકિપીડિયામાંથી

કેસોવરી ઉડી ન શકે તેવા પક્ષીઓમાંનું એક પક્ષી છે. કેસોવરી એ ન્યૂ ગિનીના (પશ્ચિમી ન્યૂ ગિની અને પાપુઆ ન્યૂ ગિની) ઉષ્ણકટિબંધીય જંગલોનું મૂળ વતની છે.[]

કેસોવરીની ત્રણ પ્રજાતિઓ અસ્તિત્વમાં છે. સૌથી સામાન્ય, દક્ષિણી કેસોવરી, ત્રીજું સૌથી ઊંચું અને બીજું સૌથી ભારે જીવંત પક્ષી છે, જે શાહમૃગ અને ઈમુ કરતાં નાનું છે. અન્ય બે પ્રજાતિઓ ઉત્તરીય કેસોવરી અને ઠીંગણું કેસોવરી દ્વારા ઓળખાય છે - ઉત્તરીય કેશોવરી સૌથી તાજેતરમાં શોધાયેલ પક્ષી છે અને તે હાલ સૌથી વધુ જોખમમાં છે. ચોથી પરંતુ લુપ્ત પ્રજાતિને પિગ્મી કેસોવરી દ્વારા ઓળખવામાં આવે છે.

લગભગ ૯૦% કેસોવરીના આહારમાં ફળોનો સમાવેશ થાય છે, જો કે તમામ પ્રજાતિઓ તકવાદી સર્વભક્ષી છે, અને ફૂગ, ઇંડા, અપૃષ્ઠવંશી, કેરીયન તેમજ નાના કરોડઅસ્થિધારી પ્રાણીઓ જેવા કે માછલી, ઉંદરો, નાના પક્ષીઓ, દેડકા, ગરોળી અને સાપ ઉપરાંત અંકુર અને ઘાસના બીજ સહિત અન્ય વનસ્પતિનો પણ ખોરાક તરીકે ઉપયોગ કરે છે. બધા સર્વભક્ષીઓ માંસ ખાઈ શકે છે, તેમ છતાં, કસૉવરીઓ, વ્યાખ્યા મુજબ, સૌથી વધુ સર્વભક્ષી અને હિંસક છે, કારણ કે કોઈપણ સર્વભક્ષીમાંથી સૌથી નાનો અને ઓછામાં ઓછો શાકાહારી જઠરાંત્રિય માર્ગ ધરાવે છે. (સાચા સર્વભક્ષીઓ માટે હકીકત એ છે કે તેઓ માત્ર બે સર્વભક્ષીઓમાંથી એક છે જે શિકારને માત્ર ખોરાક નથી સમજતા) તેથી, ફરજિયાત મિતાહારી માનવામાં આવે છે તેમ છતાં, કેસોવરીઓ તેમના જીવનના તબક્કા દરમિયાન અને સમગ્ર વર્ષ દરમિયાન નોંધપાત્ર પ્રમાણમાં પ્રોટીનનો વપરાશ કરે છે. તેથી, કેસોવરી સૌથી મોટું ફળાહારી પક્ષી છે, સૌથી મોટું સર્વભક્ષી પક્ષી છે અને સૌથી મોટું તકવાદી શિકારી પક્ષી છે.[]

કેસોવરીઓ મનુષ્યોથી ખૂબ જ સાવચેત રહેતા હોય છે, પરંતુ જો ઉશ્કેરવામાં આવે તો તેઓ ગંભીર, જીવલેણ ઇજાઓ પહોંચાડવામાં સક્ષમ હોય છે. તેઓ ખાસ કરીને કૂતરાઓ અને મનુષ્યો પર હુમલો કરવા માટે જાણીતા છે. કેસોવરીને ઘણીવાર "વિશ્વનું સૌથી ખતરનાક પક્ષી" તરીકે ઓળખવામાં આવે છે, જોકે નોંધાયેલા આંકડાઓની દ્રષ્ટિએ, તે સામાન્ય શાહમૃગ તુલનામાં નબળું પડે છે, જે દક્ષિણ આફ્રિકા દર વર્ષે અંદાજિત બે થી ત્રણ માણસોને મારી નાખતો હોવાનું નોંધાયું છે.[]

સંદર્ભ

[ફેરફાર કરો]
  1. Clements (2007).
  2. "What Do Cassowaries Eat?". AZ Animals. 2022.
  3. Usurelu, Sergiu; Bettencourt, Vanessa; Melo, Gina (2015). "Abdominal trauma by ostrich". Annals of Medicine & Surgery. 4 (1): 41–43. doi:10.1016/j.amsu.2014.12.004. PMC 4323753. PMID 25685344.