સ્ત્રી જનન અંગછેદન
 |
.jpg) | |
| Description | Partial or total removal of the external female genitalia or other injury to the female genital organs for non-medical reasons[૨] |
|---|---|
| Areas practised | Most common in 27 countries in sub-Saharan and north-east Africa, as well as in Yemen and Iraqi Kurdistan[૩] |
| Numbers | 133 million in those countries[૪] |
| Age performed | Weeks after birth to puberty and beyond[૫] |
ફિમેલ જેનિટલ મ્યુટિલેશન (FGM), સ્ત્રી જનનાંગ છેદન તરીકે પણ ઓળખાય છે અને સ્ત્રી સુન્નતને, વર્લ્ડ હેલ્થ ઓર્ગેનાઇઝેશન (WHO) દ્વારા આ મુજબ વ્યખ્યાયિત કરવામાં આવે છે “બાહ્ય માદા જનનેન્દ્રિયો અથવા બિન-તબીબી કારણોસર સ્ત્રીની ઉત્પત્તિ અંગો માટે અન્ય ઈજાના આંશિક અથવા કુલ નિરાકરણનો સમાવેશ કરે છે તે તમામ શસ્ત્રક્રિયાઓ.”[૨] FGM એ આફ્રિકામાં 27 દેશોમાં શીય જૂથો દ્વારા પેટા-સહારા અને ઉત્તરપૂર્વ આફ્રિકા, અને એશિયા, મધ્ય પૂર્વી અને અન્ય સ્થળે વસાહતી સમુદાયોમાં મહદ અંશે કરવામાં આવે છે.[૬] તે હાથ ધરવામાં આવે છે તે વયમાં જન્મ પછીના તરુણાવસ્થામાં તફાવત હોય છે; અડધા જેટલા દેશોમાં જે રાષ્ટ્રીય આંકડાઓ ઉપલબ્ધ છે તે મુજબ, મોટાભાગની છોકરીઓમાં પાંચ વર્ષની ઉંમર પહેલાં કાપવામાં આવે છે.[૭]
આ પ્રથામાં એક અથવા વધુ કાર્યવાહીનો સમાવેશ થાય છે, જે વંશીય જૂથ અનુસાર બદલાય છે. તેમાં ક્લિટરિસ અને ક્લિટરિસ હુડના તમામ અથવા ભાગને દૂર કરવાનો સમાવેશ થાય છે; તમામ અથવા ભગ્ન ક્લિટરિસ અને આંતરીક લેબિયાનો ભાગ; અને તેના સૌથી ગંભીર સ્વરૂપમાં (ઇન્ફીબ્યુલેશન) તમામ અથવા આંતરીક અને બાહ્ય લેબિયાના ભાગ અને યોનિ બંધ. આ છેલ્લી પ્રક્રિયામાં, જેને WHO (ડબલ્યુએચઓ) ટાઇપ III FGM કહે છે, જેમાં પેશાબ અને માસિક રક્તના માર્ગ માટે એક નાનું છીદ્ર, અને સંભોગ અને બાળજન્મ માટે યોનિ ખુલી રાખવામાં આવે છે.[૮] સ્વાસ્થ્યની અસરો પ્રક્રિયા પર આધારિત છે પરંતુ પુનરાવર્તિત ચેપ, વારંવાર ગંભીર દુઃખાવો, ફોડલીઓ, ગર્ભવતી થવાની ખામી, બાળકના જન્મ દરમિયાન જટિલતાઓ અને જીવલેણ રક્તસ્ત્રાવનો સમાવેશ થાય છે.[૯]
આ પ્રથા લિંગ અસમાનતા, મહિલાની જાતીયતા, અને શુદ્ધતા, નમ્રતા અને દેખાવ વિશેના વિચારોને અંકુશમાં રાખવાના પ્રયત્નોમાં રહેલ છે. તે સામાન્ય રીતે શરૂ થાય છે અને સ્ત્રીઓ દ્વારા હાથ ધરવામાં આવે છે, જે તેને સન્માનનો સ્ત્રોત તરીકે જુએ છે, અને જે ડર રાખે છે કે તેમની પુત્રીઓ અને પૌત્રીઓને કાપી નાખવામાં નિષ્ફળ રહે તે છોકરીઓને સામાજિક બહિષ્કૃતિમાં છતી કરશે.[૧૦] 130 દેશોમાં મહિલાઓ અને છોકરીઓએ 29 દેશોમાં એફજીએમનો અનુભવ કર્યો છે જેમાં તે કેન્દ્રિત છે.[૪] આશરે આઠ લાખથી વધુ લોકો સમાવિષ્ટ છે, જે જીબૌટી, એરિટ્રિયા, સોમાલિયા અને સુદાનમાં જોવા મળે છે.[૧૧]
એફજીએમને મોટાભાગના દેશોમાં ગેરકાયદે અથવા પ્રતિબંધિત કરવામાં આવી છે જેમાં તે થાય છે, પરંતુ કાયદાને નબળી રીતે લાગુ કરવામાં આવે છે.[૧૨] 1970 ના દાયકાથી લોકોએ તેને છોડી દેવા માટે સમજાવવા માટે આંતરરાષ્ટ્રીય પ્રયાસો કર્યા છે, અને 2012 માં યુનાઇટેડ નેશન્સ જનરલ એસેમ્બલીએ, એફજીએમને માનવીય અધિકારોનું ઉલ્લંઘન તરીકે ઓળખી કાઢ્યું હતું.[૧૩] વિરોધ તેના ટીકાકારો વિના નથી, ખાસ કરીને માનવશાસ્ત્રીઓમાં. એરિક સિલ્વરમેન લખે છે કે એફજીએમ એ માનવશાસ્ત્રના કેન્દ્રિય નૈતિક વિષયોમાંનું એક બન્યું છે, જે સાંસ્કૃતિક સંબંધવાદ, સહિષ્ણુતા અને માનવ અધિકારોની સર્વવ્યાપકતા વિશે મુશ્કેલ પ્રશ્નો ઉભા કરે છે.[૧૪]
સંદર્ભો
[ફેરફાર કરો]- ↑ Masinde, Andrew. "FGM: Despite the ban, the monster still rears its ugly head in Uganda", New Vision, Uganda, 5 February 2013.
- ↑ ૨.૦ ૨.૧ "Classification of female genital mutilation" સંગ્રહિત ૨૦૧૩-૧૦-૨૫ ના રોજ વેબેક મશિન, World Health Organization, 2013 (hereafter WHO 2013).
- ↑ "Female Genital Mutilation/Cutting: A Statistical Overview and Exploration of the Dynamics of Change", United Nations Children's Fund, July 2013 (hereafter UNICEF 2013), p. 2.
- ↑ ૪.૦ ૪.૧ Female Genital Mutilation/Cutting: What Might the Future Hold?, New York: UNICEF, 22 July 2014 (hereafter UNICEF 2014), p. 3/6: "If nothing is done, the number of girls and women affected will grow from 133 million today to 325 million in 2050." Also see p. 6/6:
"Data sources: UNICEF global databases, 2014, based on Demographic and Health Surveys (DHS), Multiple Indicator Cluster Surveys (MICS) and other nationally representative surveys, 1997–2013. Population data are from: United Nations, Department of Economic and Social Affairs, Population Division, World Population Prospects: The 2012 revision, CD-ROM edition, United Nations, New York, 2013.
"Notes: Data presented in this brochure cover the 29 countries in Africa and the Middle East where FGM/C is concentrated and for which nationally representative data are available."
- ↑ UNICEF 2013, p. 50.
- ↑ UNICEF 2013 સંગ્રહિત ૨૦૧૫-૦૪-૦૫ ના રોજ વેબેક મશિન, p. 2
- ↑ UNICEF 2013 સંગ્રહિત ૨૦૧૫-૦૪-૦૫ ના રોજ વેબેક મશિન, pp. 47, 50, 183.
- ↑ WHO 2013 સંગ્રહિત ૨૦૧૩-૧૦-૨૫ ના રોજ વેબેક મશિન; WHO 2008 સંગ્રહિત ૨૦૧૧-૦૬-૦૧ ના રોજ વેબેક મશિન, p. 4
- ↑ Abdulcadira, Jasmine; Margairaz, C.; Boulvain, M; Irion, O. "Care of women with female genital mutilation/cutting" સંગ્રહિત ૨૦૧૬-૦૭-૧૮ ના રોજ વેબેક મશિન, Swiss Medical Weekly, 6(14), January 2011 (review).
- ↑ UNICEF 2013 સંગ્રહિત ૨૦૧૫-૦૪-૦૫ ના રોજ વેબેક મશિન, p. 15: "There is a social obligation to conform to the practice and a widespread belief that if they [families] do not, they are likely to pay a price that could include social exclusion, criticism, ridicule, stigma or the inability to find their daughters suitable marriage partners."
Nahid F. Toubia, Eiman Hussein Sharief, "Female genital mutilation: have we made progress?" સંગ્રહિત ૨૦૧૭-૦૧-૦૧ ના રોજ વેબેક મશિન, International Journal of Gynecology & Obstetrics, 82(3), September 2003, pp. 251–261: "One of the great achievements of the past decade in the field of FGM is the shift in emphasis from the concern over the harmful physical effects it causes to understanding this act as a social phenomenon resulting from a gender definition of women's roles, in particular their sexual and reproductive roles. This shift in emphasis has helped redefine the issues from a clinical disease model (hence the terminology of eradication prevalent in the literature) to a problem resulting from the use of culture to protect social dominance over women's bodies by the patriarchal hierarchy. Understanding the operative mechanisms of patriarchal dominance must also include understanding how women, particularly older married women, are important keepers of that social hegemony." PMID 14499972 doi:10.1016/S0020-7292(03)00229-7
- ↑ P. Stanley Yoder, Shane Khan, "Numbers of women circumcised in Africa: The Production of a Total" સંગ્રહિત ૨૦૧૭-૧૧-૨૨ ના રોજ વેબેક મશિન, USAID, DHS Working Papers, No. 39, March 2008, pp. 13–14: "Infibulation is practiced largely in countries located in northeastern Africa: Djibouti, Eritrea, Ethiopia, Somalia, and Sudan. Survey data are available for Sudan, Eritrea, Ethiopia and Djibouti. Sudan alone accounts for about 3.5 million of the women. ... [T]he estimate of the total number of women infibulated in [Djibouti, Somalia, Eritrea, northern Sudan, Ethiopia, Guinea, Mali, Burkina Faso, Senegal, Chad, Nigeria, Cameroon and Tanzania, for women 15–49 years old] comes to 8,245,449, or just over eight million women." Also see Appendix B, Table 2 ("Types of FGC"), p. 19.
UNICEF 2013 સંગ્રહિત ૨૦૧૫-૦૪-૦૫ ના રોજ વેબેક મશિન, p. 182, identifies "sewn closed" as most common in Djibouti, Eritrea, Somalia for the 15–49 age group (a survey in 2000 in Sudan was not included in the figures), and for the daughters of that age group it is most common in Djibouti, Eritrea, Niger and Somalia. See UNICEF statistical profiles: Djibouti (December 2013), Eritrea (July 2014), Somalia (December 2013).
Also see Gerry Mackie, "Ending Footbinding and Infibulation: A Convention Account" સંગ્રહિત ૨૦૧૯-૦૭-૨૦ ના રોજ વેબેક મશિન, American Sociological Review, 61(6), December 1996 (pp. 999–1017), p. 1002: "Infibulation, the harshest practice, occurs contiguously in Egyptian Nubia, the Sudan, Eritrea, Djibouti and Somalia, also known as Islamic Northeast Africa."
- ↑ For countries in which it is outlawed or restricted, UNICEF 2013 સંગ્રહિત ૨૦૧૫-૦૪-૦૫ ના રોજ વેબેક મશિન, p. 8; for enforcement, UNFPA–UNICEF 2012, p. 48.
- ↑ "67/146. Intensifying global efforts for the elimination of female genital mutilation", United Nations General Assembly, adopted 20 December 2012.
Emma Bonino, "Banning Female Genital Mutilation", The New York Times, 19 December 2012.
- ↑ Eric K. Silverman, "Anthropology and Circumcision", Annual Review of Anthropology, 33, 2004 (pp. 419–445), pp. 420, 427.